این عکس متعلق به سراوان هست. همان روزی که جاده ای به بهشت را خلق کردم، هوا تاریک شده بود، دیگه وقت برگشتن رسیده بود. در مسیر درختان داخل محوطه جنگل چشمم را گرفت، برخلاف دیگر درختها قامتی صاف داشتند. قوه تخیلم رو تحریک کرد. در ذهنم تجسم کردم که این درختان مات و شبح وار هستند و وارد شدن به اون، من رو به یک بُعد دیگری پرت میکنه، خیلی ساده بگم، این درختها در حال عروج هستند. اون ها دارن پرواز میکنن سمت آسمون. قوه تخیلم منظره جلو چشمم رو برام هیجانی و ترسناک درست کرده بود در حالی که اصلاً در عالم واقعیت اینطوری نبودش. این نگاه دیگه جنبه لنداسکیپ نیست. کاملاً سوررئال هستش که در ادامه با یک توضیح مختصر اون رو تشریح میکنم.
و اما تصویر سوررئالیسم چیست؟
عکس سورئالیسم یعنی بیان احساس یا اندیشه ی خالص، بطوری که هیچ گونه زمینه ی فکری قبلی یا وابستگی ذهنی یا تعقیب و هیچ گونه ملاحظه ی اخلاقی یا قواعد هنری، ادبی و زیباشناسی، آن را برانگیخته و متاثر نکرده باشد. در این سبک زمان و مکان مفهوم واقعی خود را از دست میدهند و احساسات هنرمند از بند سنت های قدیمی رهایی میابد و حالات مختلف ذهنی آدمی از قبیل رویا، کابوس، خواب، و اوهام به تصادف ضمیر پنهان فرصت خودنمایی پیدا میکند. در تمام حالات فوق عنصر خیال به عنوان برجسته ترین عامل هنری مورد استفاده قرار می گیرد. هنرمندانی که پیرو این سبک هستند معتقدند که آثار خود را باید بر مبنای تداعی آزاد معانی و افکار و تصاویر و نوعی حالت خلسه و رویا بیان کنند. در واقع سرچشمه این هنر، عالم رویا است.
تصویری که مشاهده کردید اصلٱ جنبه رئالیستی ندارد و شدیدٱ فراطبیعی ست. در این اثر بدنبال این نبودم که چه چیزی در مقابل چشمانم هست را ثبت کنم، بدنبال آن بودم آنطور که میبینم و احساسش کردم را به تصویر بکشم. تصویر حاصله، نمایش تراوشات ذهن من هست، نه چهره حقیقی کادر. برای خلق اثر "عروج درختان" از تکنیک عکاسی و فتوشاپ به صورت تلفیقی استفاده شده هست.
آدرس صفحه اینستاگرام من: instagram.com/PouyaPalizkar
