به اتفاق خانواده در حال رفتن به لاهیجان بودیم. دقیقاً ۳۰ روز بود که دوربینم رو خریده بودم. با خودم آورده بودم شاید به سوژه ای برخورد کنم و از دستش ندم. قبل از تهیه دوربین راجب علم عکاسی تحقیقات و مطالعات زیادی داشتم و خیلی چیزها یاد گرفته بودم، اما بهرحال تجربه ۳۰ روزه تجربه زیادی نیست. در مسیر که بودیم غروب زیبایی رخ داده بود، ابرها در کنار خورشید بودن و به رنگ های طلایی خودنمایی میکردن، از پل آستانه که داشتیم عبور میکردیم. منظره پایین پل نظرم رو جلب کرد، ماشین رو متوقف کردم و پیاده شدم و نگاه مختصری به محیط کردم، از لوکیشن خوشم اومد برای همین تجهیزات رو برداشتم و دوان دوان رفتم پایین پل
